Resûlullah’ın (a.s.) Hz.Ümmü Seleme ile Evlenmesi

yuzukler-mHicrî 4. senenin Şevvâl[116] ayının bitimine birkaç gece kala.[117]

Ümmü Seleme’nin asıl ismi Hind’dir.[118] Babası, Ebû Ümeyye Süheyl[119] (veya Huzeyfe[120]) b. Muğîre el-Mahzûmî el-Kureşî’dir. Annesi, Âtike bint Âmir b. Rebîa’dır.[121] O, daha önce Hz. Peygamber’in sütkardeşi ve halası Berre bint Abdülmuttalib’in oğlu Ebû Seleme ile evliydi.[122] Ebû Seleme, Uhud Gazvesi’nde aldığı yaraların nüksetmesi neticesinde vefat edince Ümmü Seleme dul kaldı.Hz. Peygamber (a.s.), kocası vefat eden Ümmü Seleme’ye: “Kim bir musibete uğrar ve ‘Allah’ım musibetimden dolayı beni mükâfatlandır. Bana, ona dayanmam için sabır ihsan et. Ondan daha hayırlısını bana nasip et’: ( اللهم أجرنى فى مصيبتى و صبرنى عليها و اخلف لى خيرا منها ) diye dua ederse; Allah, bunu gerçekleştirir”buyurdu.[123] Daha sonra Hz. Peygamber (a.s.) onunla evlendi.[124]
Şair ve okur-yazar olan Ümmü Seleme (r.anha), birçok hadîs rivâyet etti.[125]Ömer b. Ebî Seleme, annesinin 84 yaşında Zilkade H. 59 tarihinde vefat ettiğini bildirmiştir.[126] Ümmü Seleme’nin vefat tarihine dair başka rivâyetler de nakledilmiştir.[127] Ebû Hüreyre (r.a.) veya aşere-i mübeşşere’den Saîd b. Zeyd (r.a.) tarafından cenaze namazı kıldırılan Ümmü Seleme, Bakî’ Mezarlığı’nda toprağa verilmiştir.[128]


[118] İbn Abdilber, el-İstî’âb, IV,421.
[119] İbn Sa’d, VIII,86.
[120] İbn Hacer, el-İsâbe, IV,423.
[121] Ümmü Seleme için bkz. İbn Sa’d, VIII,86; İbn Abdilber, el-İstî’âb, II,454-455; İbn Hacer, el-İsâbe,
IV,458-460.
[122] Belâzürî, Ensâb, II,62-67; İbn Hibbân, s. 239; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, VII,371.
[123] İbn Habîb, s. 84.
[124] İbn Sa’d, III,239-242; İbn Abdilber, el-İstî’âb, II,338-339; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, III,299-301;VIII,312-313; İbn Hacer, el-İsâbe, II,335; Diyârbekrî, I,450.
[125] M. Hamidullah, İslâm Peygamberi, II,680.
[126] Vâkıdî, I,344; İbn Kesîr, III,122.
[127] Zürkânî (1996 n.), IV,402-403.
[128] İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, VIII,313.

[116] İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, III,301.
[117] İbn Sa’d, VIII,87,95,217; Belâzürî, Ensâb, II,63; Taberî, III,160; Zürkânî (1996 n.), IV,402.